ทั้งเธอและเขาต่างกันอย่างสิ้นเชิง อาจารย์หนุ่มเนิร์ดผู้เงียบขรึม กับนักศึกษาสาว(ที่แสดงออกว่า)ใจกล้า แต่เมื่อโชคชะตาเหวี่ยงทั้งคู่มาเจอกัน ก็อย่าหวังเลยว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ จูบของเขาไม่พิเศษอะไร ออกจะเงอะงะเสียด้วยซ้ำ ไม่แปลกที่ผู้ชายจืดชืดอย่างเขาจูบไม่เก่ง...ทำเอาเธอรู้สึกเอ็นดูจนอดที่จะแกล้งไม่ได้ เรียวลิ้นอุ่นร้อนของเธอรุกล้ำเข้าไปยังเรียวปากคนตัวโต ตวัดพันลิ้นของเขาอย่างย่ามใจ รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายตัวแข็งไปนิดเหมือนตกใจ ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้เธอได้ใจ จุมพิตเขาแนบแน่นลึกล้ำยิ่งขึ้น มือบางยกขึ้นลูบไล้อกกว้างแน่นด้วยมัดกล้าม เลื่อนลงมาจนถึงหน้าท้องแข็งแน่น เล่นเอาเขาหายใจสะดุด เธอถอนจุมพิต มองเขาด้วยสายตาเป็นต่อ แต่เธอคงจะตัดสินเขาเร็วเกินไป เพราะเพียงแค่เริ่มต้นจูบที่สาม เขากลับทำให้เธอประหลาดใจด้วยการสัมผัสและจังหวะที่ทำเอาเธอขนลุกด้วยความสยิว เรียวลิ้นของเขาเกี่ยวพัน ดูดดึงลิ้นร้อนของหล่อนดูดดื่ม ฝ่ามือหนาอุ่นร้อนลูบไล้ตั้งแต่ลำคอ ทรวงอกนุ่ม และหน้าท้องแบนราบของเธอจนไปหยุดที่ใต้ขอบกางเกงชั้นในตัวบางและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆ ไม่รู้ว่าเขาจูบไม่เก่งจริงๆ แต่หัวไว หรือแกล้งทำเป็นเดียงสาให้เธอตายใจกันแน่ หลังจากเขาหยุดพักให้เธอสูดหายใจเพียงชั่วครู่แล้วเริ่มต้นรังแกเรียวลิ้นของเธอต่อ เธอก็แน่ใจว่ามันต้องเป็นอย่างที่สอง กางเกงชั้นในสีดำเข้าชุดกับบราของเธอถูกถอดออกไปตอนไหนไม่ทราบได้ เขาย่อตัวลงเลื่อนจุมพิตไปยังแนวคางของเธอ ระเรื่อยมาตามลำคอ และหยุดอยู่นานเป็นพิเศษที่หน้าอกนุ่ม...