เมื่อพี่สาวน้องสาวลงเอยกับพระเอกของตนเอง คราวซวยจึงตกมาถึงคุณหนูสามผู้เกียจคร้านเช่นนาง บิดามารดาพี่สาวน้องสาว รวมถึงพี่เขยน้องเขยห่วงกังวลเรื่องออกเรือนของนาง จึงพยายามเฟ้นหายอดบุรุษมาให้นางเลือก พี่สาวคนโตถามนางว่า "น้องสาม เจ้าชอบบุรุษแบบใดหรือ" นางจึงตอบกลับไปว่า "ข้าชอบบุรุษหน้าตาดีเจ้าค่ะพี่หญิงใหญ่ ยิ่งหน้าตาดียิ่งชอบ โดยเฉพาะคนงาม ยิ่งงามยิ่งดีเจ้าค่ะ เพราะมองแล้วจำเริญตาจำเริญใจ ที่สำคัญข้าชอบบุรุษตัวสูงเจ้าค่ะ ซักราว ๆ 7-8 ฉื่อกำลังดีเจ้าค่ะ เพราะดูแข็งแกร่งปกป้องข้าได้ ผมดำตาดำ ร่างกายแข็งแรง แต่งกายมีรสนิยม นิสัยสุขุมหนักแน่น หน้าที่การงานดีเยี่ยม เอ๊ย ข้าหมายถึงฐานะสูงส่งเจ้าค่ะ อายุต้องไม่มากกว่าข้าเกินสิบปี หากคุณสมบัติพวกนี้ผ่านแล้ว ต่อไปก็ต้องดูว่ามารดาของเขายังอยู่หรือไม่เจ้าค่ะ ข้าไม่อยากแต่งเข้าไปปรนนิบัติแม่สามี ดังนั้นจึงชอบชายหนุ่มที่บิดามารดาล่วงลับไปแล้วมากกว่า ยิ่งในตระกูลมีคนน้อยยิ่งดี แน่นอนว่าต้องร่ำรวยด้วย ตอนข้าอยู่ตระกูลโจวข้าได้กินรังนกทองคำทุกวัน แต่งงานไปข้าต้องได้กินเช่นเดิม จะขาดตกบกพร่องมิได้เป็นอันขาด แต่งแล้วลำบากข้าไม่แต่ง ที่สำคัญสามีของข้าจะต้องรักเดียวใจเดียวไม่รับอนุ ตามใจข้าทุกอย่าง เพราะข้าแต่งไปแล้วนอกจากกิน ๆ นอน ๆ ข้าล้วนไม่ทำอะไรเจ้าค่ะ อ้อ ข้าจะไม่มีบุตรในสามสี่ปีนี้เด็ดขาด ข้ายังเด็กอยู่ไม่เหมาะกับการตั้งครรภ์เจ้าค่ะ ดังนั้นจะต้องหาบุรุษที่เข้าใจในเรื่องนี้ได้และไม่เร่งรัดข้า ข้อสุดท้ายสำคัญที่สุด ข้าชอบคนที่แข็งแกร่งกว่าข้าเจ้าค่ะ ข้าขี้เกียจแสร้งทำเป็นอ่อนแอหากเขาสู้ข้าไม่ได้" "..." โจวฮองเฮา "..." จางมามา ในขณะที่นางมั่นใจว่าชาตินี้นางจะไม่ต้องแต่งงานแล้ว ผู้ใดจะเล่ารู้ว่าจะมีบุรุษเช่นนั้นอยู่จริง ๆ!!