ใครจะคาดคิดว่าหลังจากเหตุการณ์เลวร้ายในวันนั้น ตั้งปณิธาน จะได้เจอกับ ปฐวี ทุกวัน เขาเข้ามาวนเวียนในชีวิต แถมยังเป็นผู้มีพระคุณของเด็กหนุ่มอีกด้วย ที่ยื่นมาเข้ามาช่วยเหลือให้ตั้งปณิธานรอดพ้นจากการเป็นนายบำเรอลับๆ ของนักธุรกิจคราวพ่ออีกคน "วันนี้เรามีนัดกันไม่ใช่เหรอ" "ใช่ครับ เรามีนัดกัน" ตั้งปณิธานตอบเสียงเรียบก่อนหยิบสมาร์ทโฟนมากดเล่นโปรแกรมอินสตราแกรมเพื่อดูว่าวันนี้มีอะไรน่าสนใจบ้าง "แล้วทำไมไม่แต่งตัวออกไปกินข้าวกับพี่" "ก็ผมคิดว่าพี่วีไม่น่าจะว่างแล้วนี่" "พี่จะไม่ว่างได้ยังไง พี่สัญญากับตัวเล็กแล้วว่าเราจะดินเนอร์กัน" "ครับ" "ถามจริงๆ โกรธอะไรพี่หรือเปล่า" "เปล่าครับ" "ถ้าเปล่าก็เลิกเล่นมือถือแล้วหันหน้ามาคุยกันดีๆ" "" "ตัวเล็ก" ".." "ถ้าไม่เลิกเล่น โดนแน่" ปฐวีเริ่มขู่เด็กขี้งอน เพราะในเมื่อใช้ไม้อ่อนไม่ได้ผลก็คงต้อใช้ไม้แข็งกันสักหน่อย สุดท้ายเด็กดื้อของเขาก็ยังคงเล่นมือถือต่อไปแล้วทำหูทวนลม ชายหนุ่มเลยดึงมือถือออกจากมือแล้วดันอีกฝ่ายลงกับพนักโซฟาตัวยาวพลางยื่นหน้าเข้ามาหา "พี่วี!" ............................. ฝากคุณปฐวีกับตั้งปณิธานด้วยนะคะ เรื่องนี้มีลงรายตอนที่ readawrite ค่ะ