"ทำไมเธอถึงไม่กิน" ยาคุมกำเนิดแผงนั้นถูกยิ่งไป ให้คนตัวเล็กตรงหน้าได้เห็นว่าเขาหมายถึงอะไร "ฉันลืม" "ลืมหรือจงใจที่จะไม่กิน" "คุณไม่ต้องกลัวเรื่องนั้นหรอกค่ะ ถ้าฉันท้องฉันก็ไม่ให้คุณรับผิดชอบหรอก" "เธอ!" "โอ๊ย" หญิงสาวร้องเจ็บออกมาเบาๆ ตอนที่ถูกเขากระชากตัว "อย่าหาเรื่องใส่ตัว" ชั้นล่างในเวลาต่อมา.. "พี่ใหญ่ยังไม่ให้คำตอบเพื่อนเลยนี่คะ ทั้งเรื่องยาคุมกำเนิดและก็เรื่องนามบัตรของคนที่ชื่อม่านฟ้าอะไรนั่น" พะเพื่อนน้องสาวของพันฤทธิ์ เธอถูกไหว้วานให้ไปเอาของที่บ้านอีกหลัง นามบัตรของคนที่ชื่อม่านฟ้างั้นเหรอ ส่วนของเราคือยาคุมกำเนิด มันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาจะเอานามบัตรมาโทรหาผู้หญิงคนนั้น แล้วตอนนี้เธอต้องรู้สึกยังไง.. _______________ "ร้องไห้ทำไม อย่าร้องเลยนะ" "ครั้งนี้ฉันจะให้คุณเป็นครั้งสุดท้าย" "ไม่นะวันจันทร์ เราจะกลับปางไม้ด้วยกัน" "ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ถือว่าทำบุญสักครั้ง ปล่อยนกปล่อยปลาเขายังได้บุญเลย" "ทำไมถึงพูดแบบนี้" "ถ้าฉันกลับไปก็คงมีแต่ความช้ำใจ เมียเอกเมียรองเมียสาม คุณจะให้ฉันเป็นเมียคนที่เท่าไรล่ะคะ"