::: หนุ่มราศีพิจิก ::: "เร่าร้อนรุนแรง รักมากแค้นมาก บทจะดี...ก็ดีจนใจหาย แต่เวลาร้าย...ก็ร้ายลึกจนน่ากลัว" .............................. มาร์คัส ::::: ความผิดหวังในอดีต ที่ถูกคนรักทรยศหักหลังเปลี่ยนเขา ให้กลายเป็นคนไร้หัวใจ และเมื่อใครคนที่ทำร้ายหวนกลับมาเพื่อขอการให้อภัย เขาจึงไม่ลังเลที่จะเอาคืนอย่างสาสม เกศรินทร์ ::::: เพราะความไม่หนักแน่นของตน ทำให้เธอต้องสูญเสียคนที่รักไป วันนี้เธอจึงย้อนกลับมาเพื่อแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด ถึงแม้จะต้องเจอกับความเจ็บช้ำทั้งกายและใจ แต่เธอก็จะอดทน เพื่อหวังได้รับการอภัยจากเขา ไบรอัน ::::: แม้สุดท้ายจะกลายเป็นคนที่ไม่ถูกเลือก แต่เขาก็ไม่คิดจะแย่งชิงหัวใจดวงนั้นกลับมา เขาขอเพียงได้ดูแลอยู่ห่างๆ และรับรู้ว่าคนที่เขารักมีความสุขดีก็พอ อีวา ::::: เมื่อเทพบุตรในฝันมาปรากฏกายอยู่ตรงหน้า เธอจึงไม่ลังเลเลยสักนิด ที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเขา แม้จะต้องสร้างเรื่องหลอกลวงมากมายก็ตาม .................................................. ...น้ำจิ้มสักเล็กน้อยนะคะ... “มาร์คัส!!!” เสียงหวานเปรยชื่อคนรักแผ่วเบาพร้อมยิ้มกว้าง เมื่อเห็นใครคนนั้นวิ่งฝ่าสายฝนมาแต่ไกล เธอจำเขาได้ดีแม้จะเห็นใบหน้าและรูปร่างเพียงรางเลือน “บ้ารึเปล่า!!! ทำไม่ยังรออยู่อีก” เสียงเข้มดุคนตรงหน้าทันที เมื่อเข้ามาใกล้ เธอต้องบ้าไปแล้วที่ยังคงรอคอยเขา ทั้งที่ผ่านมาแล้วเกือบสามชั่วโมง ซ้ำสภาพอากาศก็หนาวเย็นขนาดนี้ “ก็คุณบอกให้เกรซรอ” คำตอบของหญิงสาวทำเอามาร์คัสอึ้ง “เธอมันโง่!!! เธอไม่รู้เหรอว่าในระหว่างที่เธอกำลังรอฉัน ฉันกำลังมีอะไรอยู่กับคนอื่น” มาร์คัสขึ้นเสียง เพราะรู้สึกหงุดหงิด กับสภาพที่ดูน่าสงสารของคนตรงหน้า ฟากคนรับฟังอย่างเกศรินทร์ก็แทบล้มทั้งยืน เธอนิ่งงันไปทันทีหลังได้ยิน คำบอกเล่าของชายหนุ่ม แม้เธอจะรู้สึกตงิดในใจอยู่บ้างแล้ว นับตั้งแต่ได้ยินเสียงหญิงสาวปริศนาในโทรศัพท์ แต่ตัวเธอก็เลือกที่จะทำเป็นไม่รับรู้ พร้อมทั้งยังให้เหตุผลปลอบใจตัวเองต่างๆ นานา และยืนรอคอยเขาต่อด้วยความหวัง หากแต่ตอนนี้ความผิดหวังทั้งหมด ถูกสะท้อนออกมาทางสายตาคู่สวยนี้อย่างไม่อาจซ่อน “อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้ เธอเองก็เคยทำแบบเดียวกัน” เขาไม่ชอบสายตาเช่นนี้ของคนตรงหน้าเลย นอกจากมันจะทำให้เขาเจ็บปวดแล้ว มันยังทำให้เขารู้สึกว่าเรื่องนี้เขาเป็นคนผิด ทั้งที่เขาเป็นผู้ถูกกระทำมาก่อน เขาเพียงแค่ต้องการทวงคืนความยุติธรรม ให้กับตัวเขาบ้างเท่านั้น ..............