เมื่อ 'กินรีน้อย' หนีรักจากหิมพานต์สู่โลกมนุษย์ แต่ผู้ที่หล่อนได้พานพบกลับเป็น 'เทวกินนร' 'อิลวราช' เทวกินนรหนุ่มรูปงามผู้ทะนงตน ไม่ต้องการเข้าพิธีหมั้น จึงหลบมาพักร้อนที่โลกมนุษย์ แต่กลับต้องมาเจอสาวปริศนาที่ทำให้เขาสนใจและอยากรู้ว่าหล่อนเป็นใคร 'มะลิ หรือ มาลัยเยาวเรศ' กินนรสาวหัวใจซื่อบริสุทธิ์ ผู้เป็นคู่หมั้นหมาย จำแลงกายเป็นมนุษย์และหนีมายังโลกมนุษย์ โดยไม่รู้ว่าคู่หมั้นของตัวเองก็หนีมาที่นี่เช่นกัน หนึ่งกินรีและหนึ่งเทวกินนรได้เจอกัน แต่กลับไม่รู้ซึ่งตัวตนของอีกฝ่าย อิลวราชนั้นกังขาในตัวเหล่อนและเฝ้าตามติดอย่างชิดใกล้ เขาแสร้งดูแลและห่วงใย เพื่อหลอกล่อให้เธอเผยตัวตนที่แท้จริง ทว่า ความใกล้ชิดและผูกพันกลับร้อยรัดดวงใจเขาให้เป็นของเธอโดยไม่รู้ตัว... หากกินนรสาวรู้ว่าเทวกินนรหนุ่มหลอกลวงเธอ จะเป็นเช่นไร หรือสุดท้ายจะเป็นดั่งคำกล่าว ?เนื้อคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน? ----------------------------------------- "คุณอยากได้อะไรหรือคะ" "เธอป้อนขนมให้ฉันทีสิ" "ป้อนเหรอคะ" หล่อนร้องแล้วหน้าแดงก่ำ เพราะสำหรับกินรีที่มีสัญชาตญาณอย่างหนึ่งของการเป็นนกอยู่ในสายเลือด การป้อนอาหารให้กันก็เหมือนกับนกที่ป้อนอาหารให้คู่ของตน เป็นการกระทำที่สนิทสนมที่ไม่ใช่จะทำให้ใครก็ได้! "ต้องป้อน...จริงๆ หรือคะ" หล่อนถามเสียงตะกุกตะกัก "จริงสิ" เขายืนยัน มะลิหน้าแดงแจ๋หนักกว่าเก่า แต่ก็ยอมทำตามคำขอของอิลวาด้วยการหยิบขนมบุหลันดั้นเมฆออกมาจากกล่อง แล้วยื่นไปตรงหน้าเขาแต่ตากลับไม่ได้มองเขาเลยแม้แต่น้อย "ยื่นให้ถึงหน่อยสิ" เขาแกล้ง หล่อนจึงยื่นขนมให้เกือบชิดปาก แต่คนที่ขอให้คนอื่นป้อนยังไม่ยอมอ้าปากกิน ยังคงแกล้งหล่อนต่อไปด้วยรู้สึกสนุกกับการได้มองหล่อนยืนหน้าแดงก่ำแบบนี้ มะลิรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองกำลังเต้นแรงขึ้นและแรงขึ้นกับการกระทำของเขา จนหล่อนคิดว่าถ้าเขายังบรรจงกินขนมในมืออย่างอ้อยอิ่งต่อไป หัวใจหล่อนต้องเต้นทะลุออกจากอกแน่ๆ แต่เขากลับไม่ให้ความร่วมมือเสียเลย ยังคงบรรจงกัดกินขนม จนเรียกได้ว่าเข้าขั้นละเลียดกินอย่างเห็นได้ชัด "สะ...เสร็จหรือยังคะ" "ยัง ฉันยังกินไม่เสร็จเลย"