ดิสโทเปีย ในปี 2050 โลกของเราจะเป็นอย่างไรกัน ...เป็นโลกอนาคตที่ไม่ได้สวยหรูตามจินตนาการ ความจริงคือโลกพังเกินเยียวยา รอบถนนเต็มไปด้วยขยะพลาสติก เครื่องจักรหมดสภาพ มนุษย์เริ่มแก้ไขปัญหาเองไม่ได้ จึงพึ่งเอไอมาจัดการแทน ไม่เว้นแม้แต่การเลือกนายกรัฐมนตรี ...ในตอนนั้นเองผมไม่มีเวลาให้คิดอะไรแล้ว กำมือต่อสู้ในโลกที่พังเกินเยียวยา ตะเกียกตะกายพยุงร่างตัวเองลุกขึ้นมา เม็ดฝนเลือดเริ่มลงเป็นเม็ดใหญ่จากสวรรค์ลงมาแตะใบหน้าผม จนรู้สึกตัวว่าต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเผชิญกับความเป็นจริง นี่คือบทแรกไม่ใช่บทจบของผม และผมจะมาตายตรงนี้ไม่ได้