“อย่าเข้าใจผิดว่าผมยึดมั่นถือมั่น อยากเก็บตัวตนของเขาคนนั้นไว้ชื่นชมแต่เพียงผู้เดียวเหมือนสุนัขในรางหญ้า สาเหตุที่แท้จริงแล้วหากเทียบง่ายๆ มันก็ฟังดูเหมือนกับคุณกำลังขอเล่นกับสิงโตหรืองูจงอางที่ผมเลี้ยงไว้กระมัง” รับฟังเรื่องเล่าสุดวาบหวามผ่านสายตาของซิสทีน นักเขียนมือสมัครเล่นวัยสิบหกผู้ถูกปฏิเสธจากสำนักพิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กับเพื่อนร่วมโรงเรียนผู้ลึกลับ ท่านชายมากปริศนาผู้กลายมาเป็นมิวส์ในงานเขียนซึ่งจะประสบความสำเร็จในอนาคตของเขา งานเขียนนั้นเกี่ยวกับฆาตกร และตัวผู้เล่าที่รับบทเหยื่อเสียเอง!