คนเมืองหลวงเรียกหรงโหรวว่าดินแดนป่าเถื่อนไร้อารยะ แต่สำหรับนาง มิตรภาพ ความรักและความผูกพันก่อเกิดขึ้นที่นั่น กลิ่นใบหญ้าคละสายลมแผ่ว ฝูงม้าและลาถูกต้อนไปเลี้ยงกลางทุ่งกว้าง วิถีชีวิตผู้คนเรียบง่ายปรับตัวตามธรรมชาติ หรงโหรวคือดินแดนที่งดงาม หาใช่บ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างที่คนอื่นเข้าใจ _____ หยวนจื่อเล่อต้องจากบ้านเกิดไปอยู่ในมือศัตรู ควรมีชะตากรรมตกทุกข์ถูกเจ้าคนเถื่อนปู้ยี่ปู้ยำจนเเทบตรอมใจ ไฉนในฤดูที่ใบไม้ร่วงหล่นจนหมดต้น กลับนำพาให้เกิดเรื่องราวอบอุ่นขึ้น รสชาติหวานล้ำที่ได้ลิ้มลองจากนาง ติดตรึงประทับอยู่ในใจหัวหน้าเผ่าคนเถื่อนรูปงามเข้าอย่างจัง เขาไม่อยากให้องค์หญิงบรรณาการนางนี้อยู่ที่นี่ในฐานะเชลย จึงเสนอตำเเหน่งภรรยาให้ เเละหวังว่าคนจะรับไว้