คำโปรย เพราะความสัมพันธ์นี้ที่ไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของ เพราะรักจึงต้องยอมทน แต่เพราะไม่ใช่ควาย ก็จะไม่ทนอีกต่อไป ————————- [ตัวอย่างฉากเด็ด] “ใครจะว่าไรมึงได้ ยังไงมึงก็ค่อยบอกเขาก็ได้ ว่าหนึ่งในเด็กในสต๊อกเป็นคนทำอะ” เสียงเปิดประตูดังออกมาพร้อมทั้งที่เจ้าของเสียงโผล่มาอีกครั้ง หมอนั่นเดินดุ่มๆ มาแต่งตัว ก่อนที่เราสองคนจะสบตากันอีกครั้งผ่านบานกระจก “กูรู้นะว่ามีใครมาจีบมึงบ้างอะ” “ยุ่งไรกู ทีมึงกูยังไม่ห้าม” ฉันเอ่ย ก่อนจะหันไปเผชิญหน้าและจ้องตากับมันโดยตรง “กูเป็นห่วงปะ” เข้หลบตาจากฉันในที่สุด ก่อนที่เขาจะเดินไปล้มตัวลงนอนที่เตียง แล้วฝังหน้าของตัวเองกับหมอนใบใหญ่ “มึงเป็นเพื่อนกู ถ้ากูไม่ห่วงมึง แล้วจะให้กูไปห่วงใคร” “…” อ่า…ใช่ เพราะเราเป็นแค่เพื่อนกัน “งั้นก็ไม่ต้องห่วงหรอกเข้ ยังไงกูก็ไม่คิดจะมีใครอยู่แล้ว” ฉันถอนหายใจ ก่อนจะเก็บเครื่องสำอางทั้งหมดให้เข้าที่ “มึงควรห่วงตัวเองเถอะ! เพราะโปรเจกต้องส่งอาทิตย์หน้า รีบทำซะ” ฉันเอ่ยจบก็ตัดบทสนทนาด้วยการเดินออกไปจากห้อง โดยไม่หันไปมองคนข้างหลังว่าเขาจะทำสีหน้ายังไงต่อไป ฉันไม่เคยคิดเข้าข้างตัวเองหรอก ฉันไม่เคยคิดหรอกว่าเขาจะมองฉันในฐานะอื่นที่ไม่ใช่ไอ้เกลอเพื่อนยาก แต่การที่ได้ยินจากปากของเขาว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันมันก็ยังเจ็บอยู่ดี สำหรับฉันแล้วการที่เจ็บมากกว่าเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงอื่น ก็คือการที่เขาบอกว่าเรานั้น เป็นแค่เพื่อนกัน…