“สวัสดีค่ะคุณลุง...เจอกันอีกแล้วนะคะ” เท่านั้นแหละเสี่ยหนุ่มในวันสามสิบเจ็ดหมาดๆ ถึงกับยืนหน้าเจื่อน จนคุณยายน้อมต้องหันมาตีแขนหลานสาว ทำตาดุๆ ใส่เมื่อเห็นสีหน้าแววตาซุกซนของหลานรัก “เรื่องอะไรไปเรียกเสี่ยสรรค์เขาแบบนั้น เด็กคนนี้นี่ให้จริงเลย...เสี่ยเขาอายุน้อยกว่าแม่เราอีกนะน้ำตาล!” ดุหลานรักเบาๆ เจ้าตัวก็ยิ้มประจบหันมามองหน้าลุงแล้วก็ยกมือไหว้เขาใหม่ “สวัสดีค่ะคุณอา...” เท่านั้นใบหน้าเจื่อนๆ ของคุณอาก็ยิ่งกระอักกระอ่วน แต่แววตาคมกริบที่มองจ้องวงหน้ากระจ่างใสของสาวน้อยน่ารัก ดูไม่ได้เปลี่ยนไป อย่างที่ผู้ใหญ่และใครๆ มองเห็นก็รู้และเข้าใจ...ว่าสายตาที่มองเด็กของเสี่ยหนุ่มหน้าตาคมสัน มีแววพึงพอใจอย่างมากแบบปิดไม่มิด เสี่ยสรรค์ชอบหนูน้ำตาลแน่ๆ ยายน้อมเห็นแล้วก็แอบตกใจ หากแต่ลึกๆ แล้วก็แอบพึงพอใจและไม่คิดขัดขวาง หากว่าหนูน้ำตาลหลานรักของท่าน จะสวยและน่ารักจนเสี่ยหนุ่มอย่างรังสรรค์ ให้ความเสน่หาและชอบพอ ดีเสียอีก...บางที คราวนี้ล่ะหนูน้ำตาลของยายจะได้เป็นคุณนายหากโชคดีมีวาสนา น้องน้ำตาลหลานรักของยาย คงได้เป็นเมียเสี่ยสรรค์ก็คราวนี้เอง... ****************************** “เสี่ยเขาลวนลามทำมือปลาหมึก แอบแต๊ะอั๋งหนูบ้างไหมลูก จับมือหอมแก้ม จุ๊บๆ อะไรแบบนั้นน่ะ แม่เขาอยากรู้” คุณยายยื่นหน้ามาบอก “แม่!” คุณนิตยาหันมาทำหน้างอใส่ ยายน้อมหัวเราะคิกคัก หลานสาวในสายก็หัวเราะตาม “ยังไม่มีนะคะคุณยาย” เด็กสาวบอกกลั้วขำ หัวเราะกับท่าทางของแม่และยายที่ทำท่าทางตลกๆ เหมือนทำตัวไม่ถูกใส่กันอยู่หน้ากล้อง “อ้อพี่เขาจูงมือน้ำตาลเดินนะคะ แต่ก็หันมาบอกก่อนจับว่าขออนุญาต น้ำตาลก็ไม่ได้ว่าอะไร...” “โอ๊ยเห็นไหม ฉันว่าแล้ว” “แค่จับมือแม่นิตไม่ต้องตื่นเต้น เสี่ยขอจับอย่างอื่นหลานแม่นิตค่อยโวยวาย นี่แค่จับมือถือแขน ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก ใครๆ เขาก็จับกัน หลานเราไม่ท้องเพราะโดนจับมือแน่นอน!” (เพิ่มตอนพิเศษ)