ทุกครั้งเวลาฝนตก ทุกคนต่างได้ยินเสียงโซลเมตของตัวเองยกเว้นเขา...ที่คุณโซลเมตไม่ยอมพูดด้วย ‘แพทริค’ เป็นคนหนึ่งที่เชื่อในเรื่องโซลเมต แต่คุณโซลเมตคงเห็นเป็นเรื่องไร้สาระเพราะอีกฝ่ายไม่ยอมตอบรับเสียงเรียกของเขามาตลอดหกปีเต็ม แต่แพทริคไม่ยอมแพ้ ยังคงชวนอีกฝ่ายพูดคุยอยู่ทุกหน้าฝน กระทั่งวันหนึ่งความพยายามก็เป็นผล ‘เซบาสเตียน’ คือชื่อของชายคนนั้น เจ้าของนัยน์ตาคมดุผู้เงียบขรึมและโลกส่วนตัวสูงเสียดฟ้า ทว่าทุกอย่างที่เป็นเซบาสเตียนทำให้แพทริคอยากเข้าไปค้นหา ว่าทำไมในดวงตาคู่สวยถึงขมุกขมัวเต็มไปด้วยเมฆฝนแห่งความโดดเดี่ยวมากมายขนาดนั้นกัน *** ‘เซบาสเตียน’ ไม่เชื่อในเรื่องโซลเมต เขามองว่ามันไร้สาระ ไม่ต่างอะไรกับการคลุมถุงชนจากพระเจ้า กระทั่งวันหนึ่งที่เขาตัดสินใจอนุญาตให้แพทริคเข้ามาในโลกของตัวเอง ปล่อยให้แมวยักษ์ตัวใหญ่แสนซุกซนและสดใสยิ่งกว่าพระอาทิตย์กลายเป็นสีสันหนึ่งเดียวแต่งแต้มโลกอันแสนซีดจางของเขา รู้ตัวอีกทีเซบาสเตียนก็คิดว่าการมีแมวยักษ์อย่างแพทริคมาป้วนเปี้ยนออดอ้อนอยู่รอบตัวไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเท่าไหร่ เพราะเมื่อมีกันและกัน สายฝนก็ไม่หนาวเหน็บอีกต่อไป (แพทริคxเซบาสเตียน)