อีธานนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าภรรยา เขาพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ภาพในสมาร์ตโฟนที่กัดกร่อนหัวใจของหญิงสาว ในเวลานี้ฮันน่ากลับรู้สึกว่ามันเทียบไม่ได้เลย กับสิ่งที่อีธานกำลังแสดงออก ทุกถ้อยคำฟังดูแล้วช่างเจ็บปวดในอุรา เมื่อเธอเห็นเขาเจ็บปวดกับสิ่งที่เผชิญมา พร้อมกับคำพูดที่กลั่นกรองมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ทำให้หญิงสาวไม่อาจทนเห็นภาพชายตรงหน้า นั่งก้มหน้าร้องไห้ได้อีกต่อไป "ฉันรักคุณ" คำบอกรักของเธอช่างไพเราะเสนาะหู อีธานเงยหน้าขึ้นมามองภรรยา พร้อมกับฉีกยิ้มทั้งน้ำตา เมื่อเขาคิดว่าต้องเสียเธอไป เพียงแค่ภาพนั้นแล้ว "ผมก็รักคุณและลูกมาก อย่าจากผมไปไหนอีกเลยนะครับ" ฮันน่าพยักหน้าแทนคำตอบ พร้อมกับทรุดตัวลงไปโผกอดผู้เป็นสามี เธอไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าหากต้องการใช้ชีวิตร่วมกัน เธอก็ควรเชื่อใจเขามากกว่าภาพเหล่านั้น เพราะบางทีสิ่งที่เห็นมันก็อาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้ "คราวหน้าก็อย่าไปจูบใครมั่วแบบนี้อีกละ" หญิงสาวพูดออกมาในขณะที่เธอนั้นอยู่ในอ้อมกอด ภายใต้อกแกร่งที่แสนจะอบอุ่นของผู้เป็นสามี "ใครบอกว่า จูบนั่นมันแค่เฉียด ถ้าจูบมันต้องแบบนี้" "อื้ม..." ดวงหน้าคมคายโน้มลงต่ำแล้วประกบริมฝีปากลงไปทาบทับเรียวปากนุ่มของภรรยาโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว สัมผัสที่อ่อนโยน นุ่มนวล แต่กลับมีความดูดดื่มเร่าร้อนในคราวเดียวกัน มันคือรสจูบที่แสนหวานและตราตรึงใจจนยากที่จะหักห้ามใจขัดขืนได้ เขาเปิดช่องว่างให้เธอได้หายใจเพียงแค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น เพื่อยืนยันให้ภรรยาได้รู้ว่า จูบที่เธอพูดถึงนั้นต้องเป็นแบบนี้ ซึ่งรอยจูบที่มีเขาไม่เคยคิดที่จะแบ่งปันไปให้ใครนอกจากเธอ Rrrr!! เสียงสมาร์ตโฟนเครื่องแพงดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มผละจูบออกด้วยความอ้อยอิ่งและรู้สึกเสียดาย "ใครโทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย" อีธานพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะล้วงสมาร์ตโฟนเครื่องแพงออกมาจากกระเป๋ากางเกง ในขณะที่ฮันน่านั่งพับเพียบอย่างเรียบร้อยอยู่ตรงหน้าเขา ซึ่งเธอเองก็รู้สึกเขินอายที่หลายครั้งหลายคราได้ปล่อยให้เขาจูบตามอำเภอใจ "ช่วยไปหื่นไกลๆ หน่อยก็ดี ปากเจ่อหมดแล้วเนี่ย คนอะไรเอะอะก็เอาแต่จูบ" คำพูดของภรรยาทำให้อีธานถึงกับฉีกยิ้มกว้าง เมื่อเขารู้สึก ชอบใจในคำพูดของเธอ "ก็บอกแล้วไงผมหื่นแค่กับคุณคนเดียว ลีโอโทรมาขอรับสายแป๊บนะ จุ๊บ!" ดูเหมือนว่าอีธาน จะไม่สนใจในคำพูดของภรรยา เขาก้มลงไปจูบหน้าผากของฮันน่าแล้วจึงกดรับสาย "สวัสดีครับนายถึงไหนแล้วครับ" น้ำเสียงของลีโอ ถามเจ้านายหนูออกมาตามสาย ด้วยความรู้สึกกังวลใจ เพราะอีกครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาเข้าประชุมแล้ว ซึ่งปกติเจ้านายหนุ่มมักจะมาก่อนเวลาเสมอ แต่วันนี้กลับไร้วี่แววของอีธานจึงทำให้ลีโอเริ่มร้อนรนใจ "เลื่อนประชุมออกไปเป็นสิบโมงเช้า" น้ำเสียงขรึมวางอำนาจอยู่ในที เวลาที่เขาพูดกับลูกน้อง ทำให้ลีโอถึงกับแปลกใจ เพราะเจ้านายหนุ่มไม่เคยผิดนัดเลื่อนการประชุมมาก่อน "แต่ว่า... คุณศิลาจะยอมเหรอครับ เขาเข้ามาที่บริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว" "ถ้าเขารอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ เมียฉันรอมาตั้งสิบกว่าปีเธอไม่เห็นบ่นสักคำ แล้วทำไมฉันต้องเห็นคนอื่นสำคัญกว่าภรรยาด้วยจริงไหมลีโอ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองไปที่ใบหน้างามของภรรยาจน ทำให้หญิงสาวมองค้อนมาที่เขาแล้วทำหน้างอนๆ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกไป เพราะกลัวว่าลีโอจะได้ยิน "อ้อ! ผมทราบเหตุผลแล้วแค่นี้นะครับนาย เดี๋ยวจะไปแจ้งทุกคนให้ เตรียมประชุมตอนสิบโมงเช้า" "เดี๋ยวก็ลีโอ! นายช่วยหาต้นตอคนปล่อยภาพฉันกับมุกมายาด้วย" "ผมกำลังจะบอกนายพอดีเลย แล้วนายหญิงเห็นหรือยังครับ" "จะเหลือเหรอ... แถมลูกชายฉันเป็นคนส่งมาให้ด้วย ไม่รู้ว่ากันยาจะโกรธฉันอีกคนหรือเปล่า" เมื่อพูดถึงลูกๆ น้ำเสียงของอีธานดูเศร้าลงถนัดตา "เดี๋ยวผมจัดการให้ครับนาย" "ขอบใจมาก อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน" อีธานกดวางสาย แล้วชันเข่าขึ้นข้างหนึ่งส่วนอีกข้างเหยียดยาว โดยมีฮันน่านั่งอยู่ตรงหน้าในระยะที่ห่างกันไม่ถึงคืบ "ว้าย! " อีธานเปลี่ยนท่านั่ง พร้อมทั้งเอื้อมมือไปคว้าตัวภรรยาขึ้นมานั่งที่ตักของเขา "ขวัญอ่อนจังเลย หายโกรธผมหรือยัง... หืม" คำถามของชายหนุ่มกับลมหายใจอุ่นๆ ทำให้ฮันน่าใจเต้นแรง เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาเข้าใกล้เขา หัวใจของเธอถึงได้เต้นไม่เป็นจังหวะทุกครั้ง +++ Series Follow your heart. (2) เล่ห์ร้ายใจปรารถนา เป็นเนื้อเรื่องต่อจากแม่ทูนหัวของพ่อเสือหนุ่ม ซึ่งอีธานคนคลั่งรัก จะทำให้ทุกคนยิ้มไม่หุบ เพราะไม่มีดรามา เมื่อผู้ชายที่เคยทำตัวเป็นคาสโนวาตัวพ่ออยากได้ภรรยาและลูกๆ กลับมาเป็นครอบครัว ++++ฝากด้วยนะคะ ขอบคุณทุกยอดโหลดค่ะ จากใจปีศาจชอนซา++