สองหนุ่มสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษาเดินควงแขนกันในห้างหรู “อยากช็อปก่อนมั้ยครับ” มาวินถาม “ไม่เอาค่ะ ไม่รู้จะซื้ออะไร” “ก็กระเป๋า เสื้อผ้าไง ” “... ที่นี่” กล้วยไม้มองไปรอบ ๆ แล้วยิ้มแหย ๆ “ที่รัก” มาวินขมวดคิ้วทันทีเพราะรู้ดีว่าท่าทางอีกคนคืออะไร ก็ของที่นี่มันแพง กล้วยไม้มักจะเป็นแบบนี้เสมอ “มาอ่ะ ทำไมต้องทำหน้าดุด้วย” กล้วยไม้ว่างอแง “ก็บอกกี่ครั้งแล้วครับ ชินได้แล้วนะ กล้วยไม้เป็นคู่หมั้นมา บางทีการเข้าสังคมมันก็จำเป็น ” มาวินว่าจริงจัง คำพูดสั้น ๆ ที่ทำให้กล้วยไม้นิ่งไป “กล้วยไม้..” “หิวแล้วค่ะ” กล้วยไม้ยิ้มอ่อน ๆ ไปให้ ปล่อยแขนที่กอดมาวินเอาไว้ออกแล้วมาจับกระเป๋าถือตัวเองเอาไว้ทั้งสองมือ “ที่รัก มาไม่ได้พูดให้ที่รักน้อยใจนะครับ” “เค้าเข้าสังคมแบบที่มาต้องการได้นะ แต่ถ้ามาจะเปลี่ยนความเป็นเค้า.. กล้วยไม้คนนี้น่ะ.. เค้าทำให้มายากจังเลย” กล้วยไม้ช้อนตาขึ้นมอง การที่เธอเป็นเธอมันคงดีไม่พอ.. ตากลมที่เริ่มแดงจากความรู้สึกทั้งหมดในตอนนี้ ถ้าการที่กล้วยไม้เป็นแบบนี้มันไม่คู่ควรกับคำว่าคู่หมั้น กล้วยไม้..ก็เสียใจ ท่าทางที่ทำให้มาวินใจกระตุก “มาไม่ได้..” แต่มาวินยังไม่ทันได้พูดจบประโยค “เค้าอยากกลับบ้านแล้วค่ะ” กล้วยไม้ก้มหน้าแล้วปาดน้ำตาที่ไหลลงมาเบา ๆ เพื่อไม่ให้อีกคนเห็น “ไม่เอาแบบนี้สิ” มาวินส่ายหน้า “เค้าไม่สนุกแล้ว ฮึก อยากกลับบ้าน” กล้วยไม้พยายามที่จะไม่สะอื้น “มาขอโทษ.. ที่รักครับ มาขอโทษจริง ๆ” แต่กล้วยไม้ส่ายหน้า “ถ้าเค้าเป็นแบบนี้ แบบที่เป็นมาตลอดมันจะไม่เหมาะกับมา ซึ่งนั่น.. เค้าก็รู้ตัวมาตลอด” “ที่รัก..” มาวินแทบร้องไห้ที่ได้ยินกล้วยไม้พูดแบบนั้น เค้าน่าจะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่กล้วยไม้มักจะอ่อนไหว ตัวของมาวินเองควรที่จะพูดให้มันดีกว่านี้ไม่ใช่เหรอ “กลับบ้านนะ” กล้วยไม้ร้องไห้.. และน้ำตาก็ทำให้มาวินยอมแพ้.. “ถ้าบางที.. แค่ความรักมันไม่พอล่ะมา” ประโยคที่พูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมา สวัสดีค่ะ เจอกันอีกแล้ววว สำหรับเรื่องนี้แนวรักมหาลัยนะคะเป็นรุ่นลูกของเอเรียและป๋ากวินทร์น๊า โปรยเหมือนจะดราม่า แต่ไม่ดราม่านะคะ แฮ่ แนะนำโหลดตัวอย่างก่อนอ่านน๊า และสำหรับเรื่องนี้จะมีเล่มสเปเชียลในราคาปุ๊กปิ๊กด้วย น่าจะพร้อมโหลดวันศุกร์นี้ค่ะ มาติดตามกันได้น๊า ใครที่ใช้ ios แนะนำกดซื้อผ่าน safariนะคะ จะได้ราคาที่ถูกกว่างับบ