"นี่ตกลงยอมรับแล้วใช่ไหมครับว่าเราเป็นอะไรกัน" ต่อต้านยิ้ม "มันก็แค่อุบัติเหตุ" มาหยาว่าอุบอิบ "พูดงี้พี่เสียใจนะ" "พี่จะเสียใจทำไม" "ก็ตอนนี้พี่ชอบเราแล้ว" ต่อต้านว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง สองมือเท้าโต๊ะ ใบหน้าหล่อโน้มลงไปจนเกือบชิดกับใบหน้าจิ้มลิ้มนั่น มาหยาเองก็ไม่เลื่อนใบหน้าออกไปไหน มาหยาเชิดหน้าขึ้นจนปลายจมูกเกือบชนกัน "คนชอบกันก็ต้องจีบกัน.." "แล้วหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่รู้เหรอว่าพี่กำลังจีบเรา" และคำที่สวนมาก็ทำเอามาหยาอ้าปากค้าง ก่อนจะก้มหน้าลง.. มือหนาส่งไปจับปลายคางสวยแล้วเชยขึ้นให้มองหน้ากัน "พี่ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบคนที่ถูกวางยาแล้วขอให้พี่ช่วย แต่เพราะเป็นเรา.. พี่รู้สึกพิเศษกับมาหยา.. อยากดูแล อยากสัมผัสให้มากกว่าการช่วยตอนนั้น.. มาหยาพอจะเข้าใจไหม" ลมหายใจอุ่น ๆ ที่รดกันเบา ๆ ทำเอาหัวใจดวงน้อยสั่นรัว "มาหยาไม่รู้" มาหยาว่าเสียงแผ่ว เธอไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง แต่เธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรักมาก่อน... "งั้นให้พี่ทำให้มาหยารู้นะครับ.. ให้โอกาสพี่นะ" "แต่พี่ยังไม่รู้จักมาหยาดีพอ" มาหยาเอ่ยออกมาเบา ๆ "พี่อยากรู้จักให้มากกว่านี้" "และมาหยาเองก็ไม่ได้รู้จักพี่ดีพอ" มาหยาว่าต่อ "พี่พร้อมจะให้เรารู้จักพี่ทุกอย่าง.." คำพูดสุดท้ายของต่อต้านพร้อมกับปากหยักที่ก้มลงประกบริมฝีปากอวบอิ่มนั่นอย่างอ่อนโยน มาหยานิ่งเพราะความตกใจก่อนจะอ่อนโอนตามรอยจูบที่แสนจะหอมหวานนั่น ปากอิ่มเปิดออกให้เรียวลิ้นสอดเข้าไปควานหาความหวานที่มากกว่า นี่นับเป็นจูบแรกของมาหยาที่สติดีทุกอย่าง สัมผัสความอ่อนหวานที่แสนเร่าร้อนได้อย่างชัดเจน นานเท่าไรไม่รู้ที่ยอมให้คนตรงหน้าจาบจ้วง จนอากาศเริ่มหมดนั่นทำให้ฝ่ามือเล็กดันอกแกร่งออกเบา ๆ "อึก พี่ต่อต้าน.." มาหยาเรียกเสียงเบาหวิว "หวานจังเลยครับ" เอ่ยชมชิดริมฝีปาก กลิ่นมินต์จากยาสีฟันมันอบอุ่นต่างจากกลิ่นเหล้าเบียร์ ไม่เร่าร้อนแต่ก็แทบจะเผาความอดทนของต่อต้านจนหมด.. "อื้อ.. พี่ขี้โกง" // สวัสดีค่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของลูกสาวอาอัคและเดหลีจาก ยั่วรักคุณอาขา นะคะไม่อ่านเรื่องพ่อแม่ก็สามารถอ่านเรื่องของลูกได้ไม่ติดขัดค่า เรื่องนี้มี 108 ตอน บทนำ-ตอนจบ และอีก 3 ตอนพิเศษ รวมเป็น 111 ตอนนะคะ ฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ ระบบios แนะนำกดซื้อผ่าน safari จะได้ราคาที่ถูกกว่าค่ะ