อยู่ ๆ เธอก็ทะลุมิติมาในร่างมารดาของนางร้ายในนิยายเรื่องหนึ่ง ซึ่งเธอเป็นแค่ตัวประกอบที่ไม่ได้รับความยุติธรรม มีสามีที่เคยเป็นทหาร แต่ขาเป๋จนกลับไปเข้าร่วมกองทัพไม่ได้อีก นางร้ายต้องใช้ชีวิตเติบโตขึ้นมาจากการบ่มเพาะความเกลียดชังเข้ากระดูก แต่...มันใช่เรื่องของเธอเหรอ!? ชีวิตเดิมนั้นไม่เคยเจอเรื่องลำบาก เป็นคุณหนูผู้เพียบพร้อม แล้วใครมันส่งให้เธอมาลำบากในนิยายยุค 80 จะกลับก็กลับไม่ได้ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ในเมื่อชีวิตของนางร้ายที่เธอเห็นในตอนนี้ช่างน่าเวทนา แล้วทำไมไม่ลองคืนความยุติธรรมให้เด็กน้อยไร้เดียงสา แล้วชี้ทางให้กลายเป็นนางเอกไปเลยเล่า ทำตัวร้าย ๆ ตามตื๊อผู้ชายมันไม่โก้เก๋ สู้ทำตัวให้มีค่า สวย รวย เก่งให้ผู้ชายวิ่งตามไม่ดีกว่าเหรอ .......... "พอจุ๊บ ๆ แล้วจะหายเจ็บ" แม้ว่าเด็กหญิงจะฉลาด แต่หล่อนก็ยังอายุแค่เกือบ 4 ขวบเท่านั้น จึงมีความไร้เดียงสาอย่างมาก หล่อนไม่สนใจสมุดที่พี่ชายเขียนขยุกขยิกสักนิด จากนั้นจึงขยับขึ้นไปนั่งบนตักของเขา ก่อนจะจูบลงไปที่มุมปากช้ำม่วงของซ่งหลีเหว่ย "นั่นลูกทำอะไรน่ะ!?" เฟิงเหมยอิงหั่นแอปเปิ้ลใส่จานเพื่อจะเอาออกมาให้เด็ก ๆ กินรองท้องก่อน แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาเห็นภาพบุตรสาวตัวน้อยกำลังจูบปากของเด็กชาย เธอเกือบจะทำจานแอปเปิ้ลร่วงด้วยซ้ำ "ก็จุ๊บ ๆ ถึงจะหายเจ็บ เวลาที่แม่บ่นว่าเจ็บตรงไหน พ่อก็จุ๊บ ๆ ให้ แล้วแม่ก็หายเจ็บ" หวางฮวาเหมยไม่รู้เลยว่าตัวเองทำอะไรผิดไป หล่อนเห็นว่าพี่ชายไม่พูดอะไร ก็เลยลองเอานิ้วจิ้มที่แผลของเขา แต่เด็กชายไร้ซึ่งปฏิกิริยาโดยสิ้นเชิง ทางด้านเด็กชายนั่งตัวแข็งราวกับหิน เขาไม่รู้สึกเจ็บตรงส่วนไหนทั้งนั้น อันที่จริงดูเหมือนร่างกายจะชาไปหมด กว่าจะรู้ตัวว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น ทั้งใบหน้าและหูของเขาก็แดงเถือกไปหมด พอหันไปสบตากับอาสะใภ้ เขาก็ไม่รู้แล้วว่าจะวางสีหน้ายังไงดี "คุณอาสะใภ้ครับ ผมคงต้องแต่งงานกับเหมยเหมยแล้วล่ะครับ" "...!?" เดี๋ยวก่อน! เรื่องนี้เธอไม่ได้สอน!!! .......... Trigger Warning explicit sex scenes มีการบรรยายฉากร่วมเพศอย่างชัดเจน angst with happy ending เนื้อหามีความหน่วง แต่จบแบบแฮปปี้ domestic violence ความรุนแรงในครอบครัว possessive behavior พฤติกรรมการพยายามแสดงตนเป็นเจ้าของหรือพยายามครอบครองอีกฝ่าย mental abuse ใช้ความรุนแรงกดดันจนเกิดบาดแผลทางใจ murder มีฉากฆ่า obsessive behavior พฤติกรรมการหลงใหลในบางคนหรือบางอย่างอย่างมาก