"คิดไว้รึยังว่าย้ายออกจากที่นี่แล้วจะไปอยู่ที่ไหน" จู่ ๆ เขาก็เอ่ยประโยคนี้ ส่งผลให้อติกานต์ที่กำลังเคี้ยวข้าวชะงักก่อนจะเงยหน้าสบตาเขานิ่ง รอยยิ้มสดใสยามเช้าบนใบหน้าเลือนหายไป ดวงตาสั่นไหวระริกจ้องมองเขา "คุณต่อพูดแบบนี้หมายความว่าไงคะ ไม่อยากให้เอยอยู่ด้วยแล้วเหรอ" "เวลาของเรามีวันสิ้นสุด เธอก็รู้อยู่แล้ว" "ค่ะ เอยรู้ แต่มันยังไม่ถึงเวลานั้นนี่คะ" ดวงตากลมสะท้อนความเสียใจ ต่อตระกูลไม่อยากมองจึงเบือนสายตาหนีพร้อมกับทอดถอนหายใจ ทำให้หญิงสาวคิดได้ว่า "คุณต่อไม่อยากให้เอยอยู่ที่นี่แล้ว หรือว่าคุณต่อมีใคร" "เปล่า" เขาตอบเร็วเพื่อตัดบท "ถ้าอย่างนั้น เอยขออยู่ที่นี่ก่อนได้มั้ย อีกไม่กี่วันเอยก็จะสอบแล้ว เอยสัญญาว่าสอบเสร็จเอยจะรีบย้ายออกไปจากที่นี่ทันทีเลยค่ะ..." "..." ชายหนุ่มมองหน้าเธอแล้วเงียบ ทั้งสงสารและ... หญิงสาวจึงเป็นฝ่ายขอความเห็นใจจากเขา "ตอนนี้เอยยังไม่มีที่ไป ยังไม่รู้จะไปไหน แต่สอบเสร็จแล้วเอยจะรีบออกไปจากชีวิตคุณต่อ ไม่กลับเข้ามาอีก" "อืม" คนที่สับสนกับตัวเองตอนนี้ทำแค่ครางตอบในลำคอ ก่อนจะลุกเดินหนีออกไป ^ ^ ^ ***นิยายรักดรามา มีเด็กน้อยชื่ออ๊บ (โอบ) (จบสุขนิยม แนวทะเลาะกันหัวเตียง ดีกันปลายเตียงนะคะ :D) ***นักอ่านที่อ่านจากเว็บ รบกวนอ่านใหม่ตั้งแต่หน้าแรก เพราะมีการปรับปรุงรายละเอียดหลายส่วนนะคะ