ในวันแต่งงานซูเฉียนต้องสูญเสียหลิวจื่อหยวนผู้ที่จะเป็นสามีของนางไปอย่างไม่มีวันกลับด้วยน้ำมือของคนที่นางปฏิเสธรัก ซูเฉียนจบชีวิตตนเองเพราะความเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้คนที่นางรักต้องมาตาย หากว่าสวรรค์ยังเมตตาให้นางได้กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง ! แต่ทว่า...การย้อนกลับมาครั้งนี้นางกับเขามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป จากคุณหนูบุตรีเจ้ากรมโยธาต้องมาเป็นหญิงสาวยากจนแถมยังกำพร้าบิดามารดา และเขากลายเป็นบุตรชายท่านแม่ทัพทั้งยังเป็นถึงรองแม่ทัพของราชสำนัก ...ที่สำคัญนางกลับต้องกลายมาเป็นสาวใช้ของเขา ครั้งนี้...นางจะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยอีก และถ้าหากจะต้องมีการตายเกิดขึ้น ผู้ที่ตายจะต้องไม่ใช่ทั้งเขาและนาง! *************************** (ตัวอย่าง) "นี่...นี่ใช่ตัวข้าหรือ?" ดวงตาที่จับจ้องดวงหน้าในภาพที่สะท้อนออกมาเบิกกว้างอย่างไม่คิดว่าจะเป็นตัวเอง ซูเฉียนในชาติที่แล้วเป็นหญิงสาววัยสิบเจ็ดที่มีความงามสดใสไม่น้อยไปกว่าผู้ใด แล้วในคันฉ่องนี่ หัวหน้าพรรคยาจกหรือ ! "เฮ้อ ท่านพี่...ก็ท่านเป็นคนเอาถ่านดำทาหน้าตนเองเพื่อหลีกเลี่ยงพวกอันธพาลที่ชอบฉุดหญิงสาวหน้าตาดีไปขืนใจ แล้วจะตกใจทำไมกัน" พอได้ยินดังนั้นซูเฉียนก็นึกขึ้นได้รีบหันหาผ้าสะอาดมาเช็ดหน้าเช็ดตาตนทันที จากนั้นจึงรีบส่องดูอีกครั้ง "ค่อยยังชั่วหน่อย งดงามเหมือนเดิม" นางถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อสังเกตดูอย่างละเอียดก็พบว่าใบหน้านี้มีความคล้ายในชาติที่แล้วอยู่เกือบทั้งหมด ต่างกันก็เพียงผิวพรรณที่ไม่ได้ผุดผ่องอย่างลูกคุณหนูที่เติบมาในจวนก็เท่านั้น "นี่ท่านพี่ ข้าไปได้ยินมาว่าจวนท่านแม่ทัพหลิวเปิดรับสาวใช้เพิ่มด้วยล่ะ เราไปสมัครเป็นสาวใช้ที่จวนท่านแม่ทัพดีหรือไม่อย่างน้อยก็มีที่กินที่นอน จะได้ไม่ต้องลำบากเช่นนี้อีก" ซูเฟิงที่นึกขึ้นมาได้รีบบอกข่าวสำคัญกับพี่สาว เมื่อเช้านางออกไปหาซื้อหมั่นโถวจึงได้ยินคนจากจวนแม่ทัพที่ออกมาซื้อข้าวของพูดคุยกันพอดี "ไม่เอาหรอก ข้าไม่อยากเข้าไปอยู่ในจวน" เหตุการณ์ที่นางเหมือนเพิ่งได้พานพบมายังชัดเจนถึงกลิ่นคาวเลือด เพียงแค่ได้ยินว่าเป็นจวนของขุนนางในราชสำนักซูเฉียนก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา "แต่เรากำลังจะอดตายกันแล้วนะท่านพี่ อีกอย่างข้าก็สืบมาแล้วว่าแม่ทัพหลิวฉางเป็นผู้ที่มีเมตตา ที่สำคัญบุตรชายของเขาที่เป็นรองแม่ทัพก็เป็นที่พูดถึงในหมู่หญิงสาวด้วยนะ คงจะรูปงามไม่น้อย ชื่ออันใดแล้วนะ" ผู้เป็นน้องสาวทำท่าขบคิด "จะ เจ้าว่าท่านแม่ทัพชื่อสกุลอันใดนะ?" ซูเฉียนคล้ายจะเพิ่งเอะใจในชื่อสกุลที่น้องสาวพูดออกมา "ท่านแม่ทัพหลิว มีอันใดหรือท่านพี่" ซูเฟิงมองพี่สาวอย่างรู้สึกฉงนใจ ท่าทีของนางหลังจากฟื้นไข้ราวกับเป็นคนละคน "แม่ทัพหลิว ระ หรือว่า..." ดวงตาซูกลมโตเป็นประกายขึ้นมาทันที ในชาตินี้กำเนิดของนางจากบุตรีขุนนางกลายมาเป็นลูกสาวชาวไร่ชาวสวน ถ้าเช่นนั้น...ก็เป็นไปได้มากที่คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างหลิวจื่อหยวนจะกลายเป็นลูกขุนนางแทนนาง หรือชะตาของเขาและนางจะสลับกัน !