"ฝูไห่... จูบข้าสิ" ฉันออดอ้อนทั้งขยับตัวเข้าไปใกล้ ๆ เขาช่างเป็นสามีที่ประเสริฐ ไม่เคยขัดใจภรรยาอย่างฉันเลย นอกจากฝูไห่จะดึงฉันเข้ามากอดแล้ว เขายังจูบฉันอย่างดูดดื่มเร่าร้อนจนฉันพอใจ กว่าเขาจะถอนริมฝีปากออกก็ทำให้ฉันถึงกับหอบหายใจเหนื่อย ทำไมฝันครั้งนี้ถึงเหมือนจริงนักก็ไม่รู้ ฉันได้กลิ่นตัวของเขา มันไม่ใช่กลิ่นเหม็นแต่น่าจะเป็นที่ดึงดูดให้อยากคลอเคลีย ฉันลูบไล้มือไปที่หน้าอกซึ่งแน่นด้วยกล้ามเนื้อของเขา อา... ฝูไห่เปล่าเปลือยอีกแล้ว คราวนี้เขาเสร็จฉันแน่ นี่คือความฝันของฉัน ฉันจะลวนลามฝูไห่ยังไงก็ได้ ทว่าฝูไห่ก็รีบตะครุบมือฉันไว้คราฉันลูบไล้ต่ำลงมาที่หน้าท้อง "หนิงเอ๋อร์ เจ้าควรหยุด" หยุดเหรอ ร่างกายของฝูไห่เซ็กซี่ถึงเพียงนี้ ใครจะไปอยากหยุดเล่า! "ขอลูบเล่นหน่อยไม่ได้เหรอ" "ตอนนี้ข้าไม่ใช่แมว" เสียงของฝูไห่คล้ายดุ ฉันจึงลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย ก็เห็นหน้าฝูไห่ในระยะใกล้ มิหนำซ้ำฉันก็กอดก่ายเขาไว้ ฉันถึงกับหน้าแดงซ่านไม่คิดว่าฝันหวาบหวามนั่นจะเป็นเรื่องจริง ตอนนี้ฝูไห่กลับคืนร่างคนแล้ว และเขาก็เปล่าเปลือยมีเพียงผ้าห่มปิดกายไว้อย่างหมิ่นเหม่ ส่วนฉันก็กำลังลวนลามเขาอยู่!! "พอใจเจ้าหรือยัง?" "ห๊ะ?" ฉันทำตาปริบ ๆ แต่ก็ยังไม่ผละไปจากฝูไห่ การได้นอนหนุนแขนเขาต่างหมอน มันช่างสุขสบายเสียจริง "เจ้าลวนลามข้าพอหรือยัง?" เขาถามอีกครั้ง "ใครจะไปทำแบบนั้นเล่า" ฉันขยับตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อแก้เขิน ทว่าฉันก็ได้เห็นบางสิ่งที่ดันผ้าห่มขึ้นมา "อะไรล่ะเนี่ย?" "อย่าซน!!"