ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคืนนั้นดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่มากกว่าความใกล้ชิดทางกาย พลอยใสคิดว่าเธอพบคนที่รักและเอาใจใส่เธออย่างแท้จริง แต่ในเช้าวันรุ่งขึ้น ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว พลอยใสลุกขึ้นจากเตียง มองดูแสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้อง เธอรู้สึกสบายใจและเชื่อว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น แต่เมื่อเธอหันไปหาพีระ หัวใจของเธอเริ่มสั่นคลอน เขานั่งอยู่ที่ขอบเตียง หน้าตานิ่งเฉย ต่างจากความอบอุ่นที่เธอสัมผัสเมื่อคืน “คุณพีระ…” พลอยใสเอ่ยขึ้นด้วยความลังเล “คุณจะบอกใครเกี่ยวกับเรื่องของเราหรือเปล่า?คะ” พีระมองเธอด้วยแววตาเย็นชา ทันทีที่คำถามนั้นหลุดออกจากปากของเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่กลับมาแข็งกระด้างเหมือนเดิม “เรื่องของเราจะไม่มีใครรู้... นอกจากเราสองคน” พีระตอบเสียงเรียบ แต่แววตาของเขาแฝงไปด้วยความเฉยชา  "อย่าคิดมากไปกว่านี้เลย พลอยใส เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก็แค่เรื่องสนุกของเราทั้งคู่…" พลอยใสเหมือนโดนฟาดเข้าที่หน้า เธอนั่งนิ่งไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน หัวใจของเธอแตกสลายทันทีที่เขาพูดเช่นนั้น