>

ใช้แล้ว 1 PASS
ปิด
อ่านเลย
หน้าหลัก
บทที่ 9
บทที่ 9 ต้องตั้งใจคัดตำรานะ
สารบัญ
ทาสรักของฝ่าบาท [玉奴娇]
ตอนทั้งหมด (189)
×
1
101
#1
บทที่ 1 คนที่ทำลายการแต่งงานแล้วไปแต่งกับผู้อื่นคู่ควรจะเอ่ยถึงกฎเกณฑ์
#2
บทที่ 2 อ้าปาก ร้องให้เรา
#3
บทที่ 3 มาหาถึงที่
#4
บทที่ 4 ได้รับความไม่เป็นธรรมแล้ว?
#5
บทที่ 5 หากเจ้ากล้าทำร้ายนางเพียงนิด
#6
บทที่ 6 โทสะที่สมควรระบายก็ต้องระบาย
#7
บทที่ 7 เนื้อในปากบินไปแล้ว
#8
บทที่ 8 มาอุ่นเตียง
#9
บทที่ 9 ต้องตั้งใจคัดตำรานะ
#10
บทที่ 10 ท่านลำเอียง
#11
บทที่ 11 รับใช้นอกตำหนัก
#12
บทที่ 12 เจ้าหวังให้เราโปรดปรานคนอื่นถึงเพียงนี้
#13
บทที่ 13 เซี่ยอวิ้นตกน้ำ
#14
บทที่ 14 เราไม่สนใจนางสักหน่อย
#15
บทที่ 15 คราวหลังอย่ามาเล่นลูกไม้กับข้าอีก
#16
บทที่ 16 ขันทีเข้าใจกระจ่างแจ้ง
#17
บทที่ 17 ต้องระบายโทสะนี้
#18
บทที่ 18 คำเตือนของฮ่องเต้
#19
บทที่ 19 มีคนยั่วโทสะ
#20
บทที่ 20 เจ้ามีคุณสมบัติอะไรมารังเกียจเรา
#21
บทที่ 21 เมื่อครู่ไม่พอหรือ?
#22
บทที่ 22 เจ้าทำเจ้าชู้กับเรา
#23
บทที่ 23 แขกไม่ได้รับเชิญ
#24
บทที่ 24 ฮ่องเต้ผิดปกติ
#25
บทที่ 25 ความรักของฮ่องเต้นั้นไร้ค่า
#26
บทที่ 26 ถ้าไม่ต้องการก็โยนทิ้งไป
#27
บทที่ 27 แค่อดทนเท่านั้น
#28
บทที่ 28 เซี่ยอวิ้นหนี
#29
บทที่ 29 หลบหนีออกจากวังถือเป็นความผิดร้ายแรง
#30
บทที่ 30 คนที่ตายคือเจ้า
#31
บทที่ 31 ข้าแค่ตอบโต้

#32
บทที่ 32 อยากออกมาก็ยอมรับผิดก่อน

#33
บทที่ 33 นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น

#34
บทที่ 34 เรารู้สึกเบื่อหน่ายอยู่บ้าง

#35
บทที่ 35 ผิดโดยสมบูรณ์

#36
บทที่ 36 ฮุ่ยผิน

#37
บทที่ 37 กึ่งตอบรับกึ่งผลักไส

#38
บทที่ 38 ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า

#39
บทที่ 39 จำฐานะของเจ้าไว้

#40
บทที่ 40 บัณฑิตฮั่นหลินที่หนุ่มที่สุด

#41
บทที่ 41 รักถนอมอย่างแท้จริง

#42
บทที่ 42 ยาของเหลียงผิน

#43
บทที่ 43 ตบหน้าแล้วให้พุทราหวาน

#44
บทที่ 44 เจ้าเคยนึกเสียใจหรือไม่

#45
บทที่ 45 เยวี่ยเฟยทำเกินไปแล้ว

#46
บทที่ 46 นางต้องการเหนือกว่าผู้อื่น

#47
บทที่ 47 แผนทรมานร่างกาย

#48
บทที่ 48 ละครกลายเป็นเรื่องจริง

#49
บทที่ 49 หมากตัวหนึ่ง

#50
บทที่ 50 นี่เจ้าล้ำเส้น

#51
บทที่ 51 รักลำเอียงของฮ่องเต้

#52
บทที่ 52 มนุษย์หิมะที่ดุร้าย

#53
บทที่ 53 คนเมาสุรา

#54
บทที่ 54 ทำสิ่งใดต้องปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียม

#55
บทที่ 55 ล้มละลาย

#56
บทที่ 56 พระสนม

#57
บทที่ 57 เราไม่บอกให้หยุดก็ห้ามหยุด

#58
บทที่ 58 เขายังจำได้ว่านางชอบกินอะไร

#59
บทที่ 59 แผนการของจวงเฟย

#60
บทที่ 60 ทรยศอีกครั้ง

#61
บทที่ 61 เราไม่สนใจเจ้าแล้ว

#62
บทที่ 62 ไม่เจอกัน

#63
บทที่ 63 ไม่ต้องรับใช้เรา เจ้ามีชีวิตไม่เลวเลยนะ

#64
บทที่ 64 จงใจจับผิด

#65
บทที่ 65 มีคนกำลังวางอำนาจ

#66
บทที่ 66 คนหาเรื่องก่อนผิด

#67
บทที่ 67 ไม่ช้าก็เร็วข้าต้องฆ่าฉีอ๋อง

#68
บทที่ 68 ฮ่องเต้ได้รับบาดเจ็บ

#69
บทที่ 69 คนตระกูลเซี่ยเกิดเรื่องแล้ว

#70
บทที่ 70 ต่างคนต่างความคิด

#71
บทที่ 71 หนทางสุดท้าย

#72
บทที่ 72 เขากับฮุ่ยผิน

#73
บทที่ 73 ขอร้องท่านช่วยพวกเขาหน่อยเถอะ

#74
บทที่ 74 เรารังเกียจ

#75
บทที่ 75 นางไร้ที่ไป

#76
บทที่ 76 ข้าเกลี้ยกล่อมนางได้

#77
บทที่ 77 ตุ๊กตาดินเผา

#78
บทที่ 78 เจ้าอย่าเข้าวังดีกว่า

#79
บทที่ 79 สุราแรงเช็ดตัว

#80
บทที่ 80 แม่หนูซิ่วซิ่ว

#81
บทที่ 81 กลัวคนนิดหน่อย

#82
บทที่ 82 ข้าอยากไปจากวังเฉียนหยวน

#83
บทที่ 83 กลับมาอยู่ข้างกายเราเถอะ

#84
บทที่ 84 บีบคั้นนางอีกทาง

#85
บทที่ 85 ใส่ร้ายคนอื่นตามใจชอบ

#86
บทที่ 86 โอกาสรอดน้อยนิด

#87
บทที่ 87 ตัวตนจิ้นอ๋อง

#88
บทที่ 88 เสียแรงเปล่า

#89
บทที่ 89 เจ้าจะยอมรับผิดหรือไม่

#90
บทที่ 90 รอดจากความตาย

#91
บทที่ 91 แผนการเล็กๆ ของฉีเยี่ยน

#92
บทที่ 92 ข้าจะไม่แตะต้องสิ่งของของท่านอีก

#93
บทที่ 93 เป็นเต๋อชุนก็ไม่ง่ายดาย

#94
บทที่ 94 ตัดต้นหญ้าทิ้งก็ต้องขุดรากหญ้าทิ้งไปด้วย

#95
บทที่ 95 ทำไมเจ้าไม่ให้ทางลงกับเราบ้าง

#96
บทที่ 96 นี่คือเครื่องแต่งกายส่วนตัวของเรา

#97
บทที่ 97 นางคิดจะจากไปจริงๆ

#98
บทที่ 98 เขาเคยไปแย่งเจ้าสาว

#99
บทที่ 99 ฝ่าบาทมีคำพูดอยากกล่าวกับเจ้า

#100
บทที่ 100 สามารถใช้การกระทำ

ตอนถัดไป 101
#101
บทที่ 101 บ่าวรำคาญ

#102
บทที่ 102 การเอาใจของฮ่องเต้

#103
บทที่ 103 ดูเหมือนกำลังเอาอกเอาใจนางอยู่

#104
บทที่ 104 เจ้าเป็นพระสนมมิใช่หรือ

#105
บทที่ 105 ท่านเรียกข้าว่าอะไรนะ

#106
บทที่ 106 เขาแตกตื่นลนลาน

#107
บทที่ 107 เซี่ยอวิ้นผิดปกติ

#108
บทที่ 108 นางรู้ความขึ้นมาก

#109
บทที่ 109 เต๋อชุนไม่ธรรมดา

#110
บทที่ 110 หมายตาเขาไว้แต่แรก

#111
บทที่ 111 เขาชื่อเซวียจิง

#112
บทที่ 112 นางไม่ถือสาอะไรแล้ว

#113
บทที่ 113 บ่าวเรียนรู้ที่จะเชื่อฟังแล้ว

#114
บทที่ 114 เราบีบคั้นจนนางกลายเป็นเช่นนี้

#115
บทที่ 115 ระบายโทสะใส่คนอื่น

#116
บทที่ 116 ตัดไม่ขาด

#117
บทที่ 117 เซียวเป๋าเป่าจะมีประโยชน์อะไร

#118
บทที่ 118 มอบเซี่ยอวิ้นให้ข้าใช้สักสองวัน

#119
บทที่ 119 จุดอ่อนของไทเฮา

#120
บทที่ 120 ไทเฮาโง่งมไป

#121
บทที่ 121 คนที่อยากไปอุทยานซั่งหลินคือใคร

#122
บทที่ 122 มีหมีมาโจมตี

#123
บทที่ 123 ทำเสียเรื่อง

#124
บทที่ 124 สมเป็นเซี่ยอวิ้นจริงๆ

#125
บทที่ 125 ข้าช่างชาญฉลาดจริงๆ

#126
บทที่ 126 ข้าอยากกลับบ้าน

#127
บทที่ 127 ควรไปตามหาใครกันแน่

#128
บทที่ 128 หดหู่สิ้นหวัง

#129
บทที่ 129 เซี่ยอวิ้นเกิดเรื่อง

#130
บทที่ 130 ในใจเรายังมีนางอยู่

#131
บทที่ 131 ตระหนักได้เมื่อสายเกินไป

#132
บทที่ 132 เซี่ยอวิ้นตายแล้ว

#133
บทที่ 133 อักษร “จี้”

#134
บทที่ 134 รอดชีวิตหลังประสบภัย

#135
บทที่ 135 ศัตรูหัวใจเจอกัน

#136
บทที่ 136 จากนี้ไปข้าจะดีกับเจ้า

#137
บทที่ 137 ฝ่าบาทเชิญเสด็จกลับ

#138
บทที่ 138 คนที่ช่วยข้าไว้คือใคร?

#139
บทที่ 139 กินน้ำส้มสายชู

#140
บทที่ 140 ไม่จบไม่สิ้น

#141
บทที่ 141 หนึ่งร้องไห้สองอาละวาดสามผูกคอตาย

#142
บทที่ 142 บทเรียนที่ยากจะลืมชั่วชีวิต

#143
บทที่ 143 ข้างเตียงบรรทม

#144
บทที่ 144 เซี่ยอวิ้นไม่ยอมเจอเขา

#145
บทที่ 145 วิธีไปจากอินจี้

#146
บทที่ 146 โฉมหน้าของไทเฮา

#147
บทที่ 147 ไปหรือไม่ไป

#148
บทที่ 148 ตระกูลเซียวสันดานไม่เปลี่ยน

#149
บทที่ 149 เจ้าพูดอะไรกับข้าหน่อยสิ

#150
บทที่ 150 เรียกพ่อบุญธรรมมั่วซั่วไม่ได้

#151
บทที่ 151 การแทรกแซงของตระกูลเซียว

#152
บทที่ 152 ลอบสังหารอีกครั้ง

#153
บทที่ 153 ลอบสังหารอีกครั้ง

#154
บทที่ 154 งูโจมตี

#155
บทที่ 155 เราเชี่ยวชาญเรื่องเล่นกับจิตใจคน

#156
บทที่ 156 เซี่ยอวิ้นกลัวงู

#157
บทที่ 157 อาชญากรตัวเอ้

#158
บทที่ 158 ให้ข้าไปเตียนหนานเถอะ

#159
บทที่ 159 ยังไม่หายโกรธเรื่องในตอนนั้นหรือ

#160
บทที่ 160 แพะรับบาป

#161
บทที่ 161 บุญคุณความแค้นระหว่างเซียวเป๋าเป่ากับเซี่ยอวิ้น

#162
บทที่ 162 ให้เกียรติตระกูลเซียวมากเกินไป

#163
บทที่ 163 จุดจบของเซียวเป๋าเป่า

#164
บทที่ 164 เซี่ยอวิ้นก็บีบคั้นเขา

#165
บทที่ 165 เจ้าได้แต่รั้งอยู่ข้างกายเราไปชั่วชีวิต

#166
บทที่ 166 เรายังต้องเชื่อฟังคำพูดของเซี่ยอวิ้น

#167
บทที่ 167 แพะรับบาป

#168
บทที่ 168 เจ้าเกลียดข้า

#169
บทที่ 169 เซี่ยอวิ้นหนีออกจากวัง

#170
บทที่ 170 ผู้ใดเป็นบ่าวที่หนีออกจากวัง?

#171
บทที่ 171 ข้าจะไม่เชื่อท่านอีก

#172
บทที่ 172 เจ้ายังจะกลับมาหรือไม่

#173
บทที่ 173 แผนการของตระกูลเซี่ย

#174
บทที่ 174 ถอดเสื้อผ้ามีปัญหาอะไร

#175
บทที่ 175 ปรารถนาคนเพียงคนผู้เดียว

#176
บทที่ 176 ฮ่องเต้อะไรเนี่ย

#177
บทที่ 177 เจ้าทำอะไรเซี่ยอวิ้น

#178
บทที่ 178 เจ้ายอมให้โอกาสข้าอีกครั้งใช่หรือไม่

#179
บทที่ 179 มารยา

#180
บทที่ 180 แค่หลอกใช้

#181
บทที่ 181 ในที่สุดนางก็เป็นห่วงข้า

#182
บทที่ 182 แค่ความเข้าใจผิด

#183
บทที่ 183 การข่มขวัญของไทเฮา

#184
บทที่ 184 ยังมีกระบวนท่าตามหลัง

#185
บทที่ 185 เจอกระบวนท่าทำลายกระบวนท่า

#186
บทที่ 186 ความชั่วร้ายอำมหิตที่แท้จริง

#187
บทที่ 187 เกี๊ยวอายุยืน

#188
บทที่ 188 ข้ากำลังรอกงกงอยู่

#189
บทที่ 189 อยู่เป็นเพื่อนข้าหน่อย

ตั้งค่าอ่าน
×
ปรับแต่ง
ฟอนต์
ขนาดตัวอักษร
ธีมสี
ระยะห่างบรรทัด
ความคิดเห็นในย่อหน้า
เพิ่มเข้าชั้น
บุ๊กมาร์ก

ตอนต่อไป



ตอนต่อไป
กลับหน้าหลัก
เพิ่มเข้าชั้น
ก่อนหน้า
ถัดไป
คุณอ่านถึง
ตอนล่าสุดของเรื่องแล้ว
กดเพิ่มเข้าชั้นหรือติดตามเพื่อรับแจ้งเตือน
กดเลิฟเป็นกำลังใจให้นักเขียน
กดเลิฟเป็นกำลังใจให้นักเขียน
นักเขียน
เรื่องที่คุณอาจจะสนใจ
ยอดพธูแห่งยุค (นิยายแปล)



นิยายแปลรักหวานแววต่อสู้ในวังหลวงต่อสู้ในจวนพีเรียดจีน (จีนโบราณ)


ให้กำลังใจนักเขียนผ่านโดเนท
“มาเป็นคนแรกที่โดเนทให้กำลังใจนักเขียนกันเถอะ”

โดเนทสูงสุดของเรื่อง ทาสรักของฝ่าบาท [玉奴娇] |
---|
โดเนทสูงสุดของ ต้องตั้งใจคัดตำรานะ |
---|
Top Donator ทั้งหมด

[ชื่อคนเขียน] -
ตอบกลับความคิดเห็น
ช่วยทักทายเพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนหน่อยจ้า
เพิ่มความคิดเห็น
กดหัวใจบอกเลิฟนิยายเรื่องนี้
ปักหมุดเต็มแล้ว
เลือกความคิดเห็นออกอย่างน้อย 1 อัน
ความคิดเห็นใหม่ที่เลือก
ความคิดเห็นในย่อหน้า


สปอยล์